Exclusiviteit aan recruitmentbureaus? Echt niet!

Dat is wat veel ondernemers denken. Want waarom zou je exclusiviteit geven? Je kunt toch beter je opdracht bij een aantal bureaus neer leggen, zodat je de kans vergroot dat er iemand met de juiste kandidaat komt?

Maar is dat wel zo? Om eerlijk te zijn: in mijn geval niet! Ik neem alleen nog maar exclusieve opdrachten aan, die ik vervolgens 100% invul. Ik ben daarmee dus verzekerd van mijn omzet en mijn klanten zijn verzekerd van de beste kandidaten voor hun vacature. Want ik geef ook invulgarantie.

Mijn ervaring als No-cure no-pay recruiter

Dat dit de meest succesvolle manier van samenwerken is, heb ik gaandeweg mijn recruitment carrière geleerd. Toen ik als recruiter begon, vroeg ik geen exclusiviteit. Dat betekende dat ik gemiddeld zo’n 20 vacatures in portefeuille had. Op maandag liep ik de stapel door en bepaalde ik op welke vacatures ik de meeste kans van invulling had. Óf waar ik de beste kandidaten voor gesproken/gevonden had. Óf waarvan ik wist dat ik toch de enige, of 1 van de weinige recruiters was (dus meer kans op invulling). Óf die waarvoor het salaris, dus de fee, het hoogst was (want ik werkte toen ook nog op no-cure-no-pay basis).

Kansrijkste vacatures

Met de kansrijkste vacatures ging ik aan de slag. Want tja, ik wilde natuurlijk wel aan het eind van de maand mijn omzettarget (2 á 3 plaatsingen), dus bonus, halen. Ja, je leest het goed: ik vulde dus ongeveer 15% in van wat ik aannam en dat was voldoende! Jammer, maar helaas, voor die vacatures (klanten dus!) waar ik even wat minder brood in zag: die kwamen, misschien, volgende week weer aan bod! Of niet.

Als die minder gefortuneerde klant dan belde met de vraag waar zijn kandidaten bleven? Tja, sorry, nog niemand gevonden…..

Wie eerst komt, wie eerst maalt…..

Extra nadeel wat hieraan verbonden is voor jou als klant: als de recruiter meerdere klanten met vergelijkbare vacatures heeft, dan kan natuurlijk die ene goede kandidaat voorgesteld worden aan al die verschillende klanten. Wie eerst komt, wie eerst maalt…..Of: wie het meest betaalt…. De recruiter zorgt dan dus voor een concurrentie/kandidaten strijd tussen zijn klanten. Ik zou dat als klant niet zo tof vinden!

Kostentechnisch

Bovenstaande verklaart overigens ook waarom bureaus, die niet op exclusiviteitbasis werken, wel vaak het dure no-cure-no-pay principe hanteren. Je betaalt dan gemiddeld zo’n 25% van het bruto jaarsalaris als je iemand aan neemt. Dat is, zeker met de huidige salarissen, veel geld! Je bent al snel tussen de €10.000 en €15.000 kwijt.

Waarom is dat dan zo duur? Tja, eigenlijk heel simpel: je betaalt als klant ook voor het werk dat de recruiter verricht op die vacatures die uiteindelijk niet ingevuld worden!

Dus waarom toch op exclusiviteitbasis werken?

Dus: als je als recruiter alleen maar op exclusiviteitbasis werkt, kun je al je vacatures invullen en daar dus een lagere prijs voor vragen. 3-dubbel voordeel voor de klant: een lagere fee, een veel grotere kans op invulling én meer committment vanuit de recruiter!

Dus: wat ga jij in het vervolg doen?